Een enkle lamp werpt zijn armzalig geel-
Koperen schijnsel langs de kale muren.
Met wijd geopende oogen zitten heel
Scherp jongens naar het verre bord te turen.
Stoffige lege banken, waarop veel
Inktvlekken en ingesneden figuren,
Werpen hun schaûwen langs de doffe deel,
Gesleten door het schuiflend voeten-schuren.
De jongens rammlen met hun tekendoos,
En trekken lijnen op het mat papier,
En gapen eens, en werken weer een poos,
En kijken op ’t horloge elk kwartier.
Dan slaat de klok, en met een luid plezier
Klappen de boeken dicht en sluit de doos.