Categorie: De overgave

Die eenmaal hem beminnen mocht, Moet hem altijd beminnen. En die hem zeer te vinden zocht, Als eenen kleinen kinde, ...
verder lezen

Groetend wuifde de engel met zijn handen, En het was, of eensklaps wijde landen Open lagen voor haar kinderblik. En ...
verder lezen

Wanneer ik tot u bidden wil, Dan moet de wereld om mij stil En ook mijn hart moet stille wezen ...
verder lezen

Toen het kleine kindje was geboren, Bleef er in het hart van zijn verkoren Moeder slechts een moeheid, en ze ...
verder lezen

Kom mijn ellendigheid te hulp In deze schaamle leemen stulp. Ik staar uit 't duister naar het licht Van uw ...
verder lezen

Wáár ze kwamen langs de smalle wegen, Lachten hen de jonge kindren tegen, En ze bedelden om lachjes van háár ...
verder lezen

Aan uwen sterken muur gestut, Voor allen guren tocht beschut, O God, laat dragen In zuivre lucht, Mijn eedle vrucht, ...
verder lezen

Ach, zij kon het vragen alle dagen Van 't ontwaakt verlangen niet verdragen En zij was verdrietig en verbood. Want ...
verder lezen

Neen, ze kon hem niet voor goed verlaten, En als hij door de overvolle straten Van de steden dwaalde, ging ...
verder lezen

Alles had hij voor het volk gegeven, Maar zij wilden aandeel aan zijn leven En zij voerden hem als koning ...
verder lezen

Doch nú is hij eindelijk haar eigen! Na hun lasteren, in hoonend zwijgen Staan zijn beulen rond 't gevloekte kruis ...
verder lezen

‘Ach, nu leeft gij enkel in mijn klagen! Dóód is op mijn moeden schoot gedragen, Waaruit al der wereld heil ...
verder lezen

En hij was voor 't weenen harer oogen Als de zon, die schitterend zijn hooge Glorie spiegelt in de morgendauw ...
verder lezen

Hij stond te zingen in het kleine koor Zoo rustig, of hij thuis voor moeder zong. Zijn stem, die niet ...
verder lezen

Zijn honingverwig haar valt zacht Tot aan zijn raadslige oogen neêr. Ze schijnen donker, groot en teêr In 't roomig ...
verder lezen

Een beeldje uit geel ivoor gesneden, Zoo fijn van vorm, zoo strak van lijn, Zoo warm van toets, in stillen ...
verder lezen

Mijn God, geef mij de zekerheid, Dat ons Uw hemel openstaat; Dat 't schemeren van Uw gelaat Reeds over onze ...
verder lezen

Ik kan Uw wil niet meer weerstreven. Ik kan Uw et niet meer weerstaan. Ik moet mij aan U overgeven, ...
verder lezen

Komt ge zoo laat tot mij? de dauw Der nacht dampt uit uw donkre kleren. Wilt ge den jammer van ...
verder lezen

Wat uw verstompte en laffe en lustelooze zinnen Weer wekken kan met wrange en prikkelende smaak, Het zuiverende zout, moet ...
verder lezen

Altijd verlangen naar een zacht gelaafd-zijnEn voelen liefde als een onweêr komen,Worstelen om het leven van een vrome,En aan de ...
verder lezen

Kunt gij zelfs in slaaps welig dal Het leven niet vergeten? Als ik naar u verlangen zal, Zult gij het ...
verder lezen

Nu heeft één leed ons beide omvangen, In dezen schemer grijs en stil. En onze liefde en ons verlangen Zijn ...
verder lezen

Als een vlaag van uw genade Niet mijn arme hart doorbeefde, Hoé zou ik dit leven dragen? Ik verwenschte, dàt ...
verder lezen