Categorie: Kaleidoscoop

Wanneer de pastor in zijn preek Zegt: broeders, wij zijn allen zondigI Erkent men dit terstond volmondig En wordt van ...
verder lezen

O wemelende moederschoot, Vruchtwater, waarin God besloot In den beginne al wat sliep En wakker werd toen Hij het riep; ...
verder lezen

Kalm verdeinen de motieven Van den statig stillen dans. Gracieus gaan de gelieven Door den klaren avondglans. Na 't adieu ...
verder lezen

Hij Ioopt door 't huis en opent alle deuren, Bekommert zich niet veel om mijn gezag, Komt heel nieuwsgierig de ...
verder lezen

Er komt een dag, waarin hij alles voelt Veranderen, zijn jeugd is weggeweken Hij reist alleen door onbekende streken En ...
verder lezen

Ik heb mijn rijk nog nooit zoo goed gekend Dan nu 'k als burger door het land kan reizen En ...
verder lezen

Ook dit moet zijn: het eerste schuw bewegen Der zielen en het rimpelen van 't bloed, Totdat er eindelijk een ...
verder lezen

Zijn woord getuigt van anderer bekeering. Hij rookt geen sigaret, maar drinkt wel wijn. Zijn onsoliede ziel is een legeering ...
verder lezen

De gele rozen lichten langs ‘t terras. In diepe stoelen liggen zij te rusten, De zaligen, die elkaar gelukkig kusten, ...
verder lezen

Niet, dat hij hen genas, maar Ieerde dulden Het euvel waarmee God hun vIeesch bezocht, Dat zijn gebed hun opstand ...
verder lezen

Gedankt moet zijn voor veel vergeven, Want dikwijls overtreden wij, En doen of wij nog los en blij Beschikken over ...
verder lezen

Met ongeduld en blind verlangen Heeft men haar Iate komst verwacht. Een nieuwe ster beheerscht den nacht En blijft boven ...
verder lezen

Men had het mij zoo vaak voorspeld: Ik zou niet bukken voor geweld, Maar roekeloos en onbezonnen Door llefde zwak ...
verder lezen

Komt hij nabij uit 't heidensch verIeclen, VoIkslievellng en keizerskampioen, Getooid en geteekend met het blazoen Der jonge Iachende doodsgereeden? ...
verder lezen

'k Bèn niet zoo machtIoos als gij meent. Wat ik eens bezat blijft 't mijne. Alle boeken in de schrijnen ...
verder lezen

Werther is weder uit den dood verrezen. Zijn onrustoogen staan meIanchollek. Een collectant voor weduwen en weezen Benijdt zijn stem ...
verder lezen

Zij staan te zingen, en wiegen de Wet als een kind in hun armen, en de woestijn Strekt zich rondom ...
verder lezen

Havens van schoonheid, woonplaatsen der wijzen, Eenzame baaien, steden dichtbevolkt, Zonnewoestijnen, poolland zwaar onbewolkt, Hoogvlakte en diepzee, doel van jeugd ...
verder lezen

Men Iegde over twee kalkvaten een plank En heesch den Iuiden boetgezant daarop. In zijn vierkanten wortelhouten kop Waren zijn ...
verder lezen

I Ik stel mij voor, dat ik een jodenjongen Was in Egypte, en de goden zag, En koningen met den ...
verder lezen

Haar tijd is dood; en zij werd dor en vaal, Een grove rariteit, ten halve heilig En heelemaal een lastpost, ...
verder lezen

Hij ziet hen aan als een verloopen hond, Die nauwelijks gered is van verdrinken, En zijn gebed is haveloos, er ...
verder lezen

I Hij trok zoo strak den gordel om zijn lendnen, Dat deze Iangzaam 't voddig kleed doorsneed, De huid aanvrat ...
verder lezen

Zij heeft de nachtwaak bij het bedDer vreemdelinge, die gaat sterven.En zij aanvaardt de plicht tot ervenVan angst en pijn ...
verder lezen