Categorie: Langs Den Heirweg

'Zijn God onderricht hem' De landsche dochteren en zonen Tezaâm. In stilheid opgegroeid, Met blonde haren, ronde konen, En armen ...
verder lezen

Zij leed zoolang, dat droom en visioen Veel eerder dan haar kleederen versleten. Haar leven werd tot aan haar jeugd ...
verder lezen

Uw goedheid schiep de tuinen en de weiden, Het stuifzand en de bosschen zonder pad, En mij, die zich als ...
verder lezen

Och Heere, kan 't Uw wille Wezen, laat ons stille Voor U zijn. Misschien zou de pijn Die in ons ...
verder lezen

In een register had hij opgeschreven Den stamboom van zichzelf, paarden en vee. Al wat 't bedrijf groot maakte, telde ...
verder lezen

Hij schilderde, en somtijds was hij dronken. Hij joeg den roes na, en hij schilderde Zelden en trager, en verwilderde ...
verder lezen

Als 't donkert, wordt het licht ontstoken, En langs de muren, vreemd en fel, Rekken en krimpen duistre spoken, En ...
verder lezen

I De tulpen en de hyacinten Ontvlieden brandend en ontdaan Dit kommervolle aardsch bestaan In visioen van geur en tinten, ...
verder lezen

Van heinde en verre komt de sippe saâm, Een dag per jaar, om met elkander te eten, En op te ...
verder lezen

Hij leeft vijandig tussen het ontluiken Van 't vredig huisgezin; als late sneeuw Zich handhaaft in de schaduw van de ...
verder lezen

De sikkel snerpt door 't rijpe graan, En kweek en krodde, waar ze stonden, Wordt mee geslagen en gebonden En ...
verder lezen

Den tyrannieken wil van 't bloed Volvoeren vaardig mond en oogen. En koen, als ongekerstend, togen Tot euveldaden hand en ...
verder lezen

Zij is de erkende profetesse. Haar achterklap en voorgevoel Worden aanvaard als wijze lessen, Gesproken met een ernstig doel. Wie ...
verder lezen

Zij werd zeer oud en boven de verbanden Van bloed en tranen, tot een heilig ding, Een vaandel, dat in ...
verder lezen

Het vriest, de nevels moeten wijken. Men stookt in hut en in paleis, En 's morgens op de ramen prijken ...
verder lezen

't Valt licht den vijand te braveeren, Die tartend tegenover staat, Maar bitter is 't zijn heetste haat Tegen het ...
verder lezen

Weest vruchtbaar, zeidet Gij; en onder alle volken Was 't onze snel en stipt gehoorzaam aan Uw woord. Wij daalden ...
verder lezen

Hij nam maar weinig van de schalen, En reikte zelden naar zijn glas, En wist hun schuwe vreugd wel dwalen ...
verder lezen

Zij is' een fluitend vonkje vuur Recht uit een fellen brand gevlogen, Een nietigheid met groot vermogen, Want zij verkoopt ...
verder lezen

Houd onze hand omklemmend vast, En duld ons aarzelen en wikken, De tranen en de schuwe snikken. Gij weet dat ...
verder lezen

Hij was de heele wereld doorgetrokken, Had op zijn crucifix en zwaard geleefd En bouwde een but van zoden en ...
verder lezen

Het schittrend hof was maar een achtergrond, En zijn geweldigen werden coulissen, Die achter zijn snel koninklijk beslissen Tezamen schoven, ...
verder lezen

Hoe schoon begon de reis vanmorgen. De wegen waren koel van dauw. Maar God heeft straks den wind verborgen. De ...
verder lezen

Pleegt gij nog onverdroten De zoete jokkernij Slaap lokken en verstooien? En blijft gij waaksch en blij? Zal dit gestadig ...
verder lezen