Categorie: Langs Den Heirweg

De zon scheen binnen, en een lichte plek Op 't tafelkleed gleed grillig heen en weer En trilde in 't ...
verder lezen

De riemen en de raadren, Al wat verdooft en blindt, Zijn hem niet meer dan blaadren Opruischend in den wind ...
verder lezen

Wij moeten worden als de boomen, Die luistren in den diepen Grond. Dan, zal een ruischen door ons stroomen, En ...
verder lezen

Ex. 33:2a. Gij langs den weg, ik over 't pad Door korenland en weiden, Wij lieten naar dezelfde stad Ons ...
verder lezen

Weinig schoone dagen Zijn ons nog gegeven. Laten wij den hemel vragen Om gelukkig leven: Nachten wit van dauw, Die ...
verder lezen

Er ging een lichte dreuning door het huis. De gore lucht hing laag en geurde bitter. De bolle spiegel kaatste ...
verder lezen

Hij had de deuren afgesloten En alle vensters dichtgedaan. Toen is zijn leven weggevloten En weer als melodie ontstaan. Ontbindingen, ...
verder lezen

O Heer, Gij hebt gezegd, Ik huis niet met een knecht, Bij vrije zonen Wil ik wonen. Gij hebt ons ...
verder lezen

'Zijn God onderricht hem' De landsche dochteren en zonen Tezaâm. In stilheid opgegroeid, Met blonde haren, ronde konen, En armen ...
verder lezen

Zij leed zoolang, dat droom en visioen Veel eerder dan haar kleederen versleten. Haar leven werd tot aan haar jeugd ...
verder lezen

Uw goedheid schiep de tuinen en de weiden, Het stuifzand en de bosschen zonder pad, En mij, die zich als ...
verder lezen

Och Heere, kan 't Uw wille Wezen, laat ons stille Voor U zijn. Misschien zou de pijn Die in ons ...
verder lezen

In een register had hij opgeschreven Den stamboom van zichzelf, paarden en vee. Al wat 't bedrijf groot maakte, telde ...
verder lezen

Hij schilderde, en somtijds was hij dronken. Hij joeg den roes na, en hij schilderde Zelden en trager, en verwilderde ...
verder lezen

Als 't donkert, wordt het licht ontstoken, En langs de muren, vreemd en fel, Rekken en krimpen duistre spoken, En ...
verder lezen

I De tulpen en de hyacinten Ontvlieden brandend en ontdaan Dit kommervolle aardsch bestaan In visioen van geur en tinten, ...
verder lezen

Van heinde en verre komt de sippe saâm, Een dag per jaar, om met elkander te eten, En op te ...
verder lezen

Hij leeft vijandig tussen het ontluiken Van 't vredig huisgezin; als late sneeuw Zich handhaaft in de schaduw van de ...
verder lezen

De sikkel snerpt door 't rijpe graan, En kweek en krodde, waar ze stonden, Wordt mee geslagen en gebonden En ...
verder lezen

Den tyrannieken wil van 't bloed Volvoeren vaardig mond en oogen. En koen, als ongekerstend, togen Tot euveldaden hand en ...
verder lezen

Zij is de erkende profetesse. Haar achterklap en voorgevoel Worden aanvaard als wijze lessen, Gesproken met een ernstig doel. Wie ...
verder lezen

Zij werd zeer oud en boven de verbanden Van bloed en tranen, tot een heilig ding, Een vaandel, dat in ...
verder lezen

Het vriest, de nevels moeten wijken. Men stookt in hut en in paleis, En 's morgens op de ramen prijken ...
verder lezen

't Valt licht den vijand te braveeren, Die tartend tegenover staat, Maar bitter is 't zijn heetste haat Tegen het ...
verder lezen