2e eeuw na Christus
Hij was een jonge aristocraat.
Onder zwaar zwarte wenkbrauwbogen
Glansden zijn ronde zwarte oogen
In het stille bruin van zijn gelaat.
Daarboven: zijn zwart gewagggeld haar
Uitloopend in geschaduwd blauwen
’t Voorhoofd versmallend en als flauwe
Wazen zijn ooren rakend, die, raar
Bleek leken naast zijn dronken gezicht,
Doorschijnende lantaarns, die rood licht,
Een teeder rood, verbaasd uitstralen
Langs de breede wangen en dalen
Doen voorbij de neus tot ’t lippenrood
En leeft na zeventien eeuwen dood.