Het leven is nog zoo ver:
Iets dat men droomde of las in boeken.
Dood? donker en lieflijker
En niet te roepen of te zoeken.
Zijn adem hijgt naast het ledikant.
Hij wacht tot ik langzaam en zwaar mijn hand
Op hem leg, als op de kop van mijn hond.
Maar ‘k wend mijn gezicht traag naar den wand;
Een weinig zon maakt hem nieuw en blond.