Zij kwam hem tegen vlak bij huis.
Hij tikte vriendlijk op haar schouder,
En zei, het klonk als zeegeruisch:
Doe wat nog moet, want gij wordt ouder.
En zij: mijn huis is lang bereid
Ik weet, wien alles zal behooren.
En? Wou hij zeer nieuwgierig hooren,
Uw Ziel? Die wacht de zaligheid.