Sonnetten – I Wees maar ver, en laat uw leven

Wees maar ver, en laat uw leven
Nooit naar mijn ellende nijgen.
Ziel zal tot u overzweven
En tot buit uw ziel verkrijgen.
In nachts stil en zeegnend zwijgen,
Als de droom uw hart doet beven,
Zal mijn liefde in u zijgen
En u nimmermeer begeven.

Door een onbegrepen dwingen
Wordt uw hart naar mij gedreven
Droomen en herinneringen
Zich in drang naar mij beleven,
Tot verlangen en beminnen
Zich alleen op mij bezinnen.