Nader met aandacht tot dit groene .plein,
Een kleine weide onder lage boomen.
Hier is de rust zoo jong en zoo volkomen
Als lentewind en najaarszonneschijn.
Hier is het oude en het havelooze
Der dingen tot een nieuwe levensstaat
Geworden, als in een verwoest gelaat
’t Herboren kinderlijke; het beschroomd liefkozen
Van een blind lachen gaat vervoerend om.
Er is een huis met vreemde breede ramen,
Een tuin vol bloemen, ouderwetsch van namen,
En binnen, eenzaam in zijn heiligdom,
Heeft een de schoone luwte van dit leven
Als visioen verbeeld en uitgeschreven.