Categorie: De overgave

Nog dezen avond zult gij tot mij komen. Tusschen ons beiden is een ijle sfeer Van liefde, vreezen, en vertwijfelingen, ...
verder lezen

Komt ge zoo laat tot mij? de dauw Der nacht dampt uit uw donkre kleren. Wilt ge den jammer van ...
verder lezen

Wat uw verstompte en laffe en lustelooze zinnen Weer wekken kan met wrange en prikkelende smaak, Het zuiverende zout, moet ...
verder lezen

Altijd verlangen naar een zacht gelaafd-zijnEn voelen liefde als een onweêr komen,Worstelen om het leven van een vrome,En aan de ...
verder lezen

Kunt gij zelfs in slaaps welig dal Het leven niet vergeten? Als ik naar u verlangen zal, Zult gij het ...
verder lezen

Nu heeft één leed ons beide omvangen, In dezen schemer grijs en stil. En onze liefde en ons verlangen Zijn ...
verder lezen

Als een vlaag van uw genade Niet mijn arme hart doorbeefde, Hoé zou ik dit leven dragen? Ik verwenschte, dàt ...
verder lezen

Hij vloog ... met kalmen slag der breedgewelfde zwingen, Waar, stug en stijf gepend, geen zuchtjen door ontweek. En om ...
verder lezen

Ik draag het leven in zijn rijksten tooi, Gelijk mijn zachte blauwe zijden kleeren. Een weelge wappering van koele veeren ...
verder lezen

Ook deze liefde zal wel sterven, Gelijk op aarde alles sterft, Tusschen verliezen en verwerven Is slechts verlangen, dat verderft: ...
verder lezen

Toen hebt gij mijne schuldvernedering In 't streelen uwer handen weggenomen. Tranenverzadigde verteedering Kwam in de deernis uwer oogen doornen ...
verder lezen

Wij bleven tòch niet bij elkander. Dat hij gegaan is, smart mij niet. De tijd komt toth, dat de een ...
verder lezen

Achter de loome koeien Lag 'k aan den lauwen grond. De bleeke avondstond Stierf van een groot vermoeien. Diep zonk ...
verder lezen

(Teekening van Anjana Bertos*) Dit is een beelding van het diepste Zijn, Een wondre warreling van onbewuste Gevoelens, en der ...
verder lezen

non dolet O neem en drink den doodelijke drank! Hij zal uw zoete mond niet bitter maken. Eén helle schrik ...
verder lezen

Kon ik nog eenmaal, vader, wederkeeren Ten koelen vrede van uw noodend huis, Kon ik nog eenmaal, als de zoon ...
verder lezen

Wat ontwijkt gij mij verlegen? Ben ik niet met u geboren? Vond ons 't eerste morgengloren Niet in de eendre ...
verder lezen

Nu heeft de ziel Gods dageraad, Zoo lang verwacht, gevonden. Uit neveling van zonden Rijst altijd weder Gods gelaat. Zijn ...
verder lezen

Beatus ille Nu heeft hij aan doods koele peel Zijn blonde hoofd zoo moe gevlijd. En daar is geen die ...
verder lezen

Hij kwam te midden van Gods' dienerschaar, Die hem vol statie over 't koor geleidde Simpele blankheid tegen helle zijde ...
verder lezen

Doe gij met mij naar uwen wil Ik vind geen zweem van weerstand meer, Ik ben in uwen vrede stil ...
verder lezen

Wat is er tusschen ons? De wijde vrede Van avonden; stille genegenheden, Die glanzend zijn gelijk de heemlen klaar; Een ...
verder lezen

Het is een blijde dag: het wit Der sneeuw is door geen voet gekrookt. De zonneschijn is zuiver goud. De ...
verder lezen

Hij ging in pracht van purperen gewaden, Zijn oogen waren mild en schoon en week. En voor 'hem uit liep ...
verder lezen